HUS

HUS
خلاصه:

بیماری همولیتیک اورمیک یا HUS  اختلالی است که به‌ دلیل تخریب غیرطبیعی گلبول‌ های قرمز خون در افراد بروز می کند. گلبول ‌های آسیب دیده می ‌توانند موجب انسداد کلیه ‌ها شده و درموارد شدیدتر، نارسایی کلیه را در پی داشته باشد. سندروم همولیتیک اورمیک معمولا در کودکان مبتلا به اسهال، پس از۵ تا ۱۰ روز بروز یافته و در اکثر موارد، ناشی از عفونت با گونه ‌ای خاص از باکتری اشریشیاکلای …

 

بیماری همولیتیک اورمیک یا HUS  اختلالی است که به‌ دلیل تخریب غیرطبیعی گلبول‌ های قرمز خون در افراد بروز می کند. گلبول ‌های آسیب دیده می ‌توانند موجب انسداد کلیه ‌ها شده و درموارد شدیدتر، نارسایی کلیه را در پی داشته باشد.

سندروم همولیتیک اورمیک معمولا در کودکان مبتلا به اسهال، پس از۵ تا ۱۰ روز بروز یافته و در اکثر موارد، ناشی از عفونت با گونه ‌ای خاص از باکتری اشریشیاکلای  خود را نشان می دهد و می ‌تواند در بزرگسالان نیز با دلایل مختلفی مانند بارداری یا استفاده از برخی داروها بروز یابد. این سندروم می تواند شرایط خطرناکی را برای فرد بوجود آورد ولی درصورت تجویز درمان مناسب در زمان درست، بهوبدی کامل را در بسیاری از موارد به ‌دنبال خواهد داشت.

 

علائم سندروم HUS

HUS  می‌تواند نشانه ‌های مختلفی داشته‌باشد. این علائم عبارتند از:

اسهال خونی

-کاهش حجم ادرار و یا مشاهده‌ ی خون در آن

– درد در ناحیه ‌ی شکم و احساس تهوع

تب (در برخی موارد)

-رنگ‌ پریدگی

-مشاهده‌ ی کبودی ‌های کوچک و بدون دلیل

-خون ‌ریزی از دهان یا بینی

-خستگی

-گیجی و در مواقع حاد بیهوشی و اغما

-افزایش فشار خون

-تورم صورت، دست‌ها، پاها و دیگر نقاط بدن

 

دلایل بروز بیماری

از شایع ترین علت HUS به ویژه در کودکان زیر پنج سال میتوان مسمومیت باکتریایی را نیز نام برد که باعث تولید سم در بدن می‌شود. نوعی از این باکتری‌ها E. coli O۱۵۷:H۷ نام دارد.

اشریشیاکلای به دسته ای از باکتری ‌ها اطلاق می‌شود که به‌ صورت طبیعی در سیستم گوارش انسان یافت می‌شوند. بیشتر انواع این باکتری بیماری ‌زا نبوده ولی اما بعضی از آنها از جمله نوعی که باعث بروز سندروم همولیتیک اورمیک می‌شود، مسئول ایجاد مسمویت ‌های شدید غذایی می باشد. این باکتری در محصولات گوشتی آلوده، استخر و یا دریاچهئ‌های آلوده یافت می‌شود. تماس نزدیک با فرد آلوده می‌تواند بیماری را منتقل کند.

سایر دلایل ابتلا به HUS عبارت‌اند از:

-مصرف برخی از داروها مانند کوئینین سولفات (کوالاکوئین) و داروهای شیمی‌ درمانی، برخی داروهای سرکوب‌کننده‌ ی سیستم ایمنی و یا داروهای ضدپلاکت

-برخی بیماری‌ های عفونی مانند ایدز و پنوموکوک

-دربرخی موارد نادر، بارداری

 

 مشکلات ناشی از سندروم HUS

این اختلال در صورت عدم درمان‌ می‌تواند موجب بروز مشکلات بسیاری که در برخی موارد کشنده ‌اند و جان بیمار را تهدید می کند، شود از جمله:

نارسایی کلیه ها که ممکن است ناگهانی یا مزمن باشد.

-فشار خون بالا

-اغما و بیهوشی

-مشکلات قلبی

-مشکلات دستگاه گوارش همچون کولیت التهابی

 

تشخیص

جهت تشخیص  سندروم HUS، روش هایی مختلفی وجود دارد که عبارتند از:

آزمایش خون: این آزمایش نشان می‌دهد که آیا در نمونه‌ ی خونی که از فرد گرفته شده است، گلبول ‌های قرمز آسیب دیده یافت می‌‌شود و یا سطح پلاکت آن پایین است یا طبیعی. سایر فاکتورهایی که در این آزمایش مشخص می شود مانند سطح کراتینین ،می‌توانن اختلالات کلیوی مرتبط با این بیماری را نیز مشخص کند.

آزمایش ادرار:آزمایش ادرار می‌تواند وجود پروتئین، عفونت و یا سلول ‌های خونی را در ادرار تشخیص دهد.

آزمایش مدفوع: اغلب ،هدف از انجام آزمایش مدفوع یافتن مواد سمی تولید شده توسط باکتری E. coli می‌باشد که به تشخیص بیماری نیز کمک فراوانی می‌کند.

 

درمان

HUS  به درمان اختصاصی نیازمند است. برای بهبود علائم و نشانه ‌ها و همچنین جلوگیری از بروز مسائل بیشتر،درمان ‌های متنوعی وجود دارند، از جمله:

جایگزینی مایعات: مایعات و الکترولیتهای از دست رفته باید سریعا جایگزین شوند چون که این کمبود باعث اختلال در عملکرد کلیه ‌ها می شود.

انتقال گلبول‌های قرمز : در این متد درمانی، گلبول‌ های قرمز منتقل شده، به از بین بردن برخی علائم HUS از جمله خستگی، اختلال در تنفس و ضربان قلب، زردی پوست و تیره‌شدن ادرار کمک می‌کنند.

تزریق پلاکت: این روش برای بیمارانی کاربرد دارد که علائمی نظیر خونریزی،کبودی با دلایل نا مشخص در آنها بروز می کند. این پلاکت ‌ها به لخته کردن طبیعی خون کمک می‌کنند.

تعویض پلاسما:جایگزینی پلاسمای فرد با پلاسمای تازه یا فریزشده می‌تواند نقش موثری در بهبود بیماری داشته باشد چون پلاسما نقش مهمی در گردش گلبول‌ های قرمز و پلاکت‌ها ایفا می کند.

دیالیز: در برخی موارد برای بیماران HUS جهت تصفیه ‌ی خون از مواد زاید انباشته شده ، دیالیز انجام می‌شود. این متد درمانی موقتی است چون پس ‌از آن، کلیه‌ ها به عملکرد ناقص خود ادامه می دهند.

انجام درمان مناسب برای بیماری همولیتیک اورمیک  ،معمولا بیمار را به بهبودی کامل می رساند.دربرخی موارد نادر HUS، برای بیمار داروهایی مانند اکولیزوماب (سولیریس) تجویز می شود تا مانع از ادامه‌یافتن تخریب گلبول‌ های قرمز سالم ‌شوند.

 

منبع : لینک

 

دیدگاه ها غیرفعال است